Czym jest wydziedziczenie

Czym jest wydziedziczenie na gruncie kodeksu cywilnego?

Wydziedziczenie to sytuacja, w której spadkodawca sporządza ważny testament, w którym nie powołuje do dziedziczenia osoby, która dziedziczyła by zgodnie z ustawą a jednocześnie, w sposób wyraźny wskazuje, że daną osobę wydziedzicza i to z określonego powodu.

Wydziedziczenie oznacza zatem pozbawienie krewnego prawa do zachowku. W przypadku bowiem, gdy spadkodawca sporządzi ważny testament, w którym nie powoła do dziedziczenia swoich krewnych, to określeni bliscy mogą jednak dochodzić od pozostałych spadkobierców zachowku.

W takiej sytuacji, osoby które po prostu nie zostały powołane do dziedziczenia w testamencie ale nie zostały formalnie wydziedziczone (testator nie wskazał, że konkretną osobę wydziedzicza z danego powodu) są uprawnione do zachowku jeśli dziedziczyłyby ustawowo razie braku testamentu.

Uprawnienie do zachowku przysługuje zstępnym (dzieciom, wnukom), małżonkowi i rodzicom, którzy w określonej koligacji rodzinnej mogli by dziedziczyć na drodze dziedziczenia ustawowego. Tylko Ci krewni mogą domagać się zachowku i tylko ich nie można pozbawić tego prawa bez skutecznego wydziedziczenia.

Jak wskazałem powyżej, wydziedziczenie wymaga zatem-sporządzenia ważnego i skutecznego testamentu, braku powołania do spadkobrania określonych krewnych (małżonka, rodziców, zstępnych) oraz wskazania którego z krewnych i z jakiego powodu się wydziedzicza.

Oczywiście powód wydziedziczenia musi być rzeczywisty i wypełnić przesłanki określone w przepisach, które wymienię w dalszej części wpisu.

Samo pominięcie krewnego w testamencie nie oznacza zatem skutecznego wydziedziczenia.